Autor: Jodi Picoult
Tłumaczenie: Magdalena Moltzan-Małkowska
Opis z okładki: "Czy można wybaczyć niewybaczalne?
Ludzie doznają różnych strat, wielkich i małych. Można stracić kolejkę, cnotę, pracę. Głowę, serce albo rozum. Można stracić dom na rzecz banku, patrzeć, jak dziecko wyjeżdża na stałe na drugi kontynent, a mąż popada w demencję. Strata to nie tylko śmierć, a żal ma wiele postaci.
Osamotniona Sage Singer, zrozpaczona po śmierci matki, zaprzyjaźnia się ze starszym panem, ulubieńcem lokalnej społeczności, emerytowanym nauczycielem. Pewnego dnia Josef prosi ją o nietypową przysługę: chciałby, aby pomogła mu umrzeć. Wyznaje, że nie jest tym, za kogo przez wiele lat się podawał. Mężczyzna skrywa straszną tajemnicę z przeszłości, sięgającą czasów II wojny światowej i masowych mordów na ludności żydowskiej. Czy Sage zgodzi się mu pomóc? Czym będzie wówczas jej czyn: aktem miłosierdzia wobec drugiego człowieka czy wymierzeniem sprawiedliwości bezwzględnemu naziście? Czy ma do tego prawo?"
O Holokauście, nazizmie i II wojnie światowej napisano już wiele książek. Każda z nich jest bardzo poruszająca i każda zapada w pamięć.
Sięgając po powieść autorstwa Jodi Picoult pt. "To, co zostało" miałam świadomość, że będzie to ciężka lektura. Zmierzenie się z tą książką nie było sielanką. Jodi Picoult słynie z tego, że w swoich powieściach porusza ciężkie tematy. Tak było i tym razem. "To, co zostało" to powieść nie tyle co poruszająca, ale bardzo wstrząsająca.
Sage Singer to osamotniona kobieta, będąca z zamiłowania piekarzem. Sage rozpacza po śmierci matki i postanawia zapisać się na grupę wsparcia, gdzie poznaje dziewięćdziesioletniego Josefa, emerytowanego nauczyciela, który jest bardzo lubiany wśród lokalnej społeczności. Sage i Josef zaprzyjaźniają się, jednak staruszek ma wobec dziewczyny pewne zamiary. Pewnego dnia Josef prosi Sage o przysługę, nie byle jaką. Prosi ją o to, aby pomogła mu umrzeć. Wyznaje jej prawdę co do swojej osoby. Zwierza się Sage, że przez lata oszukiwał wszystkich, i podawał się za kogoś innego niż tak naprawdę jest. Historia Josefa sięga czasów II wojny światowej, a dokładniej czasów Holocaustu, masowych mordów na żydowskiej ludności. Czy nasza bohaterka mu pomoże? Czy Sage wybaczy Josefowi coś co po części dotknęło jej rodziny? Czy okaże miłosierdzie bezwzględnemu naziście?
"To, co zostało" to książka, która mną wstrząsnęła. Nie mogłam czytać jej jednym tchem, ponieważ opisy wydarzeń dotyczące Holocaustu były tak wyraźne, tym samym oddziałujące na wyobraźnię, że musiałam robić sobie przerwy, aby móc poznać dalsze losy bohaterów powieści. Opisy tego jak byli traktowani ludzie w czasach masowych mordów Żydów, jakie warunki panowały w gettach, sprawiały, że momentami miałam ciarki na plecach (naprawdę!). Wiedza jaką Jodi Picoult zawarła w tej książce jest naprawdę ogromna. Mało tego książka jest napisana świetnie. Czytelnik wtapia się w bohaterów i razem z nimi przeżywa poszczególne wydarzenia. Pierwszoosobowa narracja poszczególnych postaci pozwala jeszcze bardziej wczuć się w danego bohatera. Taka forma pisania powieści jest jedną z moich ulubionych, ponieważ możemy się czuć jakbyśmy brali udział w tych wydarzeniach, co dla mnie jest niesamowite. Styl i język powieści prosty, przejrzysty, a przede wszystkim zrozumiały.
Powieść "To, co zostało" mogę jak najbardziej polecić wszystkim osobom, które interesują się historią Holocaustu, jak i takim, którzy z tą tematyką chcą się zapoznać. Z całego serca mogę ją polecić również uczniom, którzy będą zajmować się tą tematyką na lekcjach języka polskiego, ponieważ jak już wspomniałam wiedza przekazana w tej powieści jest naprawdę ogromna, a książka przyda się zapewne nie do jednego wypracowania.
Tłumaczenie: Magdalena Moltzan-Małkowska
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Rok wydania: 2013
Liczba stron: 560
Ocena: 7/10
Ocena: 7/10
Ludzie doznają różnych strat, wielkich i małych. Można stracić kolejkę, cnotę, pracę. Głowę, serce albo rozum. Można stracić dom na rzecz banku, patrzeć, jak dziecko wyjeżdża na stałe na drugi kontynent, a mąż popada w demencję. Strata to nie tylko śmierć, a żal ma wiele postaci.
Osamotniona Sage Singer, zrozpaczona po śmierci matki, zaprzyjaźnia się ze starszym panem, ulubieńcem lokalnej społeczności, emerytowanym nauczycielem. Pewnego dnia Josef prosi ją o nietypową przysługę: chciałby, aby pomogła mu umrzeć. Wyznaje, że nie jest tym, za kogo przez wiele lat się podawał. Mężczyzna skrywa straszną tajemnicę z przeszłości, sięgającą czasów II wojny światowej i masowych mordów na ludności żydowskiej. Czy Sage zgodzi się mu pomóc? Czym będzie wówczas jej czyn: aktem miłosierdzia wobec drugiego człowieka czy wymierzeniem sprawiedliwości bezwzględnemu naziście? Czy ma do tego prawo?"
O Holokauście, nazizmie i II wojnie światowej napisano już wiele książek. Każda z nich jest bardzo poruszająca i każda zapada w pamięć.
Sięgając po powieść autorstwa Jodi Picoult pt. "To, co zostało" miałam świadomość, że będzie to ciężka lektura. Zmierzenie się z tą książką nie było sielanką. Jodi Picoult słynie z tego, że w swoich powieściach porusza ciężkie tematy. Tak było i tym razem. "To, co zostało" to powieść nie tyle co poruszająca, ale bardzo wstrząsająca.
Sage Singer to osamotniona kobieta, będąca z zamiłowania piekarzem. Sage rozpacza po śmierci matki i postanawia zapisać się na grupę wsparcia, gdzie poznaje dziewięćdziesioletniego Josefa, emerytowanego nauczyciela, który jest bardzo lubiany wśród lokalnej społeczności. Sage i Josef zaprzyjaźniają się, jednak staruszek ma wobec dziewczyny pewne zamiary. Pewnego dnia Josef prosi Sage o przysługę, nie byle jaką. Prosi ją o to, aby pomogła mu umrzeć. Wyznaje jej prawdę co do swojej osoby. Zwierza się Sage, że przez lata oszukiwał wszystkich, i podawał się za kogoś innego niż tak naprawdę jest. Historia Josefa sięga czasów II wojny światowej, a dokładniej czasów Holocaustu, masowych mordów na żydowskiej ludności. Czy nasza bohaterka mu pomoże? Czy Sage wybaczy Josefowi coś co po części dotknęło jej rodziny? Czy okaże miłosierdzie bezwzględnemu naziście?
"To, co zostało" to książka, która mną wstrząsnęła. Nie mogłam czytać jej jednym tchem, ponieważ opisy wydarzeń dotyczące Holocaustu były tak wyraźne, tym samym oddziałujące na wyobraźnię, że musiałam robić sobie przerwy, aby móc poznać dalsze losy bohaterów powieści. Opisy tego jak byli traktowani ludzie w czasach masowych mordów Żydów, jakie warunki panowały w gettach, sprawiały, że momentami miałam ciarki na plecach (naprawdę!). Wiedza jaką Jodi Picoult zawarła w tej książce jest naprawdę ogromna. Mało tego książka jest napisana świetnie. Czytelnik wtapia się w bohaterów i razem z nimi przeżywa poszczególne wydarzenia. Pierwszoosobowa narracja poszczególnych postaci pozwala jeszcze bardziej wczuć się w danego bohatera. Taka forma pisania powieści jest jedną z moich ulubionych, ponieważ możemy się czuć jakbyśmy brali udział w tych wydarzeniach, co dla mnie jest niesamowite. Styl i język powieści prosty, przejrzysty, a przede wszystkim zrozumiały.
Powieść "To, co zostało" mogę jak najbardziej polecić wszystkim osobom, które interesują się historią Holocaustu, jak i takim, którzy z tą tematyką chcą się zapoznać. Z całego serca mogę ją polecić również uczniom, którzy będą zajmować się tą tematyką na lekcjach języka polskiego, ponieważ jak już wspomniałam wiedza przekazana w tej powieści jest naprawdę ogromna, a książka przyda się zapewne nie do jednego wypracowania.
