[65] "Dziewczyna ze snów" Michał Gałwa

Autor: Michał Gałwa

Wydawnictwo: Novae Res

Rok wydania: 2018

Liczba stron: 384

Ocena: 8/10

Opis z okładki:  "Siedemnastoletni Jake Hopkins przeprowadza się do Iglastych Wzgórz, które są rodzinnym miasteczkiem jego zmarłej w tajemniczych okolicznościach matki. Chłopak, od dziecka śniąc wyłącznie koszmary, myśli, że gdy odkryje rodzinną tajemnicę, wyleczy się ze swojej przypadłości. Jednak koszmary się nasilają, a Jake zauważa w nich realne zagrożenie nie tylko dla niego, ale i dla ludzi w jego otoczeniu. Szukając prawdy i racjonalnego wyjaśnienia dla niemożliwego, zaczyna powoli popadać w obłęd. Autodestrukcyjny obłęd, który pogłębia tylko pozornie senny klimat Iglastych Wzgórz".

"Dziewczyna ze snów" to powieść, która od razu przykuła moją uwagę. Tytuł, okładka i opis. Te trzy elementy sprawiły, że miałam straszną ochotę poznać losy bohaterów tej książki. I już od pierwszych stron zostałam bardzo mile zaskoczona, a z każdym kolejnym akapitem miałam ochotę na więcej i więcej i naprawdę jestem pod wielkim wrażeniem potencjału książki i wyobraźni autora Michała Gałwy.

Jake Hopkins razem z ojcem przeprowadza się do Iglastych Wzgórz. Chłopak bardzo cierpi i buntuje się, ponieważ w wieku siedemnastu lat musi zmieniać szkołę rozstać się z przyjaciółmi i dziewczyną. Jednak jest jedna rzecz, która ciągnie go do Iglastych Wzgórz. Jest to chęć zdobycia informacji na temat jego matki, która zmarła w niewyjaśnionych okolicznościach. Chłopak za wszelką cenę chce się dowiedzieć co tak naprawdę ją spotkało. Ale czy na pewno uda mu się poznać prawdę?

Jake'owi od dziecka śnią się koszmary, które po przeprowadzce do Iglastych Wzgórz się nasilają. Jednak w pewnym momencie zaczyna sobie uświadamiać, że krzywdzone w koszmarach osoby giną. Chłopak popada w obłęd. Czy uda mu się jednak uratować ukochane osoby? Czy będzie w stanie zapobiec tragedii?

Michał Gałwa wprowadza nas w świat nie do końca realistyczny. W świat snów. A dokładniej snów na jawie. Autor igra z czytelnikiem. Zapytacie dlaczego? Już tłumaczę. Otóż na początku trudno nam odróżnić "jawę od snu". Czytając naprawdę wtapiamy się w świat przedstawiony i utożsamiamy się z głównych bohaterem, ale w pewnym momencie zdajemy sobie sprawę, że wszystkie poprzednie wydarzenia to był sen bohatera. Naprawdę wielkie uznanie dla autora, że w tak płynny sposób wprowadza czytelnika z jawy w sen. To coś, co naprawdę mi zaimponowało.

Również bardzo spodobały mi się opisy, które w bardzo dokładny sposób działają na wyobraźnię czytelnika, przez co łatwo nam sobie wyobrazić krajobraz Iglastych Wzgórz, który jest naprawdę przepięknie opisany. Najpiękniejszy opis, który utkwił mi w pamięci to opis, kiedy Jake i Lucy przy świetle księżyca, siedząc na wzgórzu patrzyli na miasteczko mieniące się kolorowymi neonowymi szyldami. Uznania dla autora, który w tak piękny sposób potrafi przedstawić nam świat powieści.

Wykreowanie bohaterów według mnie również jest na plus. Jake to typowy nastolatek, który buntuje się z powodu przeprowadzki. Nastolatek, który próbuje zakosztować dorosłego życia między innymi próbując alkoholu. Jego postać bardzo przypadła mi do gustu, przez co bardzo go polubiłam . Ojciec Jake'a jest policjantem, który po śmierci szeryfa Iglastych Wzgórz obejmuje to stanowisko. Jest to postać, która, jak wynika z opisów, przeszła bardzo wielką przemianę wewnętrzną i zmieniła swoje życie. Samantha i Lucy to dwie od lat nierozłączne przyjaciółki, z którymi Jake się "spotyka". Zapytacie dlaczego "spotyka" napisałam w cudzysłowie? Odpowiedź na to pytanie znajdziecie poznając losy bohaterów powieści "Dziewczyna ze snów".

Reasumując naprawdę bardzo polecam Wam powieść autorstwa Michała Gałwy. Nie pożałujecie, że poznaliście historię bohaterów. Nie będziecie w stanie oderwać się od tej książki to mogę Wam obiecać! Wszystkie elementy, czyli fabuła, kreacje bohaterów idealnie ze sobą współgrają. A autor nie raz zaskakuje czytelnika, a już na pewno zakończenie będzie dla Was zaskoczeniem. Nie czekajcie, tylko sięgajcie po tę powieść, która zapewne wryje Wam się w pamięci na wiele lat.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję portalowi sztukater.pl